هر کلمه عطر و رنگ خاص خود را دارد و لذت کشف راز کلمات، من را عاشق دنیای عجیب و شگفت‌انگیز آن‌ها کرد و کلمات بهترین دوستانم بوده‌اند و هستند.
این روزها انگار اما با هم قهر کرده‌ایم و از ذهنم فراری شده‌اند، ساعت‌ها زل می‌زنم به کاغذ اما قرار نیست بیایند.این مسئله وحشت زده‌ام کرده و نمی‌دانم برای حل‌اش چه کنم. حتی موقع کتاب خواندن هم نمی‌فهمم.
کاش بر می‌گشتند.
پ.ن: وبلاگ بعضی‌ها را که می‌خوانم هوس حذف وبلاگ به سرم میزند.
درباره این سایت